هیچ فردی نمی‌تواند در تمام طول زندگی خود همواره موفق باشد. سنت زندگی بر این اساس است که انسان با شکست، ترس و نگرانی مواجه شود. اما اگر این سه حالت برای فرد در موارد متعدد و مدت طولانی تکرار شود، دچار مشکل می‌شود و روح و روان او را به هم می‌ریزد. فردی که همواره دچار شکست می‌شود، صفت بازنده بر او اطلاق می‌شود. حال باید ببینیم انسان بازنده چه ویژگی‌هایی دارد و چه عواملی سبب می‌شود که به این مرحله برسد؟
شکست دقیقا در نقطه مقابل موفقیت قرار دارد. موفقیت وضعیتی است که فرد کسب می‌کند و با کمک آن برای رسیدن به هدف خود در زندگی پیش می‌رود. اما شکست چاره‌ناپذیر است، بر خلاف میل انسان رخ می‌دهد و البته اشکالی نیز ندارد. اشکال در تسلیم شدن در برابر شکست است. بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم تبدیل شکست به موفقیت است و عبرت گرفتن از اشتباهاتی است که منجر به شکست شده است.
شکست همچون پیله‌ای عمل می‌کند که انسان را اسیر می‌کند و ورود نور و هوا را از او منع کند. اگر فرد بخواهد نفس بکشد و روشنایی را ببیند باید این پیله را پاره کند. اما این کار از بیرون با کمک دیگران انجام نمی‌شود، بلکه پیله باید از داخل پاره شود، همان طور که حشرات کوچک پیله‌های خود را از داخل می‌درند و حود را آزاد می‌کنند. ناگفته پیداست که این امر مستلزم مهارت و درک و فهم صحیح است.
حال باید ببینیم انسان شکست‌خورده کیست؟ و چه عواملی منجر به شکست می‌شود؟
تعدادی از عوامل مسبب شکست و عدم‌موفقیت می‌شود که به صورت مختصر در ادامه ذکر می‌کنیم:
- خود برتربینی و در نتیجه انزوا از جمع یکی از مهم‌ترین عوامل عدم‌موفقیت است. اینکه انسان خود را برتر از دیگران بداند و باور داشته باشد اگر دیگران به موفقیتی دست می‌یابند از او تقلید کرده یا موفقیت او را سلب کرده‌اند و اگر دچار شکست شود نیز دیگران مقصر هستند.
- توجیه کردن و درس نگرفتن از اشتباهات گذشته، خود عامل شکست‌های آتی است.
- عدم انعطاف و سرسختی در مواجهه با مسائل مختلف زندگی نیز باعث شکست می‌شود.
- بی‌هدفی و نداشتن انگیزه، فعالیت و تلاش فرد را متوقف می‌کند که خود عاملی دیگر برای عدم موفقیت است.
- پنهان کردن تجربیات و اطلاعات مفید از دیگران و خودمحوری
- دخالت در تمامی امور و اظهارنظر کردن حتی در مورد مسائلی که فرد در موردشان بی‌اطلاع است.
