مناسبات

نقش استراتژیک و تربیتی زنان مسلمان در کربلا

فراهم آمدن امکان تربیت سالم و رویکرد صحیح برای زن مسلمان از او عنصری فعال می‌سازد که می‌تواند نقش مهمی در سعادت و اصلاح جامعه ایفا کند.

حضرت زینب سلام الله علیها، الگویی صالح و نمونه عالی از تمامی ارزش‌های تربیتی اسلام همچون شرافت، علم، صبر، پاکدامنی، شجاعت و فداکاری در راه خداوند است که باید در راستای تربیت و آموزش حقوق و وظایف زن مسلمان از شخصیت بزرگ و سیره زندگی ایشان الهام گرفت.

ایشان در انقلاب امام حسین علیه السلام بر ضد ظلم و باطل، همراه بودند و در این راه سختی‌های بسیاری تحمل کردند. پس از شهادت امام و یارانشان، رهبری نهضت را بر عهده گرفته و با کلماتی آتشین کاخ یزید را به لرزه انداختند. امام حسین (ع) به خوبی از اهمیت جنگ نرم آگاه بودند و خواهر بزرگوار خود را برای آن آماده ساخته بودند. حضرت زینب (س) به مثابه رسانه امام (ع) بودند که اهمیت قیام ایشان را بیان و دشمن را خوار و خفیف کردند.

خطابه‌های حضرت زینب (س) حاکی از خرد بالا، بلاغت بی‌حد، آشنایی کامل با قرآن‌کریم و سنت نبوی و حجت محکم ایشان است.

زنان اهل‌بیت و اصحاب امام حسین (ع) که در واقعه کربلا حضور داشتند، نمونه‌ای از زن مسلمان پایبند به ارزش‌های اسلامی است که الگویی برای تمام زنان در تمام دوران‌ها هستند. برخی از این زنان بزرگ به دفاع از امام و یاران ایشان برخاستند و به درجه رفیع شهادت نیز نایل گشتند و نامشان برای همیشه با عزت و عظمت در تاریخ اسلام ثبت شد.

ام خلف، کنیز مسلم بن عوسجه و ام وهب همسر عبدالله الکلبی و حضرت زینب (س) از جمله زنانی بودند که در روز عاشورا از خیمه خود بیرون رفته و با دشمن رو در رو شدند.

ام وهب هنگامی که خبر شهادت فرزند خود را شنید به سوی او شتافت و کنار او نشست. غلام شمر بر سر او ضربه زد و این زن بزرگ را به شهادت رساند.

ام عبدالله بن عمر، ام عمرو بن جناده و همسر زهیر بن القین سه تن از زنانی بودن که با چوب و شمشیر به مبارزه با دشمن پرداختند. امام حسین (ع) آنها را به خیمه بازگرداند.

رباب دختر امرؤ القیس الکلبی همسر امام نیز در کربلا حضور داشت. دیگری نیز زنی از قبیله بکر بن وائل که در ابتدای امر با همسر خود در لشکر عمر بن سعد بود اما هنگامی که دید لشکر کوفه به زنان و فرزندان اهل‌بیت یورش بردند، شمشیر در دست گرفت و قبیله خود را برای یاری اهل‌بیت فراخواند.

حضرت زینب (س) و فاطمه دخت گرامی امام حسین (ع) که در بین اسرا بودند، هر کدام خطابه‌ای پرشور در کوفه ایراد کردند که وجدان مردم را بیدار و چشم آنها را گریان کردند.

حضرت زینب (س) بلافاصله پس از شهادت امام حسین (ع) رسالتی که در تمام عمر مبارک، خود را برای آن آماده کرده بود، آغاز کرد. ایشان در طول مسیر اسارت از زنان و کودکان محافظت می‌کردند و مانع دست‌درازی دشمنان به حرم اهل‌بیت می‌شدند. همچنین به نشر فرهنگ اسلامی و اصلاح و تهذیب امت پرداختند و لحظه‌ای مرعوب دستگاه حاکمیت نشدند.

سخنان ایشان حقیقت حاکمیت را آشکار کرد و دروغ و تزویر آنان را نشان داد و دستگاه یزید را رسوا ساخت.

ایشان ثابت کرد که یک زن می‌تواند امپراتوری بنی امیه را به چالش کشد و آنان را مرعوب کند. پس چه الگویی والاتر و درخشان‌تر از ایشان برای زن مسلمان؟

از زن مسلمان در جامعه اسلامی انتظار می‌رود علاوه بر محافظت از خود و خانواده، نسبت به حقوق و وظایف خود نیز آگاه باشد و در برابر ظلم و باطل ایستادگی کند و موجبات رشد خود و جامعه را فراهم کند.

درباره نویسنده

تحریریه الهدی

دیدگاه خود را بنویسید