پیام‌هایی از نهضت حسینی (۷)
خطبه وداع امام حسین علیه السلام هنگام خروج از مکّه که در آن آغاز نهضت خود را اعلام کرد، حاوی چندین پیام مهم است. حضرت فرمود: «الحمدلله و لا قوة إلا باللَّه و صلى اللَّه على رسوله و سلم، مرگ بر گردن آدمی همانند گردنبندى بر گردن دختران جوان مقدر شده است (مرگ همیشه همراه آدمى است) و اشتیاق من به دیدار گذشتگانم (پدر و مادرم و جدّ و برادرم) همانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف است. مرا کشتارگاهى مقرّر است که باید آنجا برسم، گویى مىبینم پیوندهاى بدن مرا گرگان بیابانها از هم جدا مىکنند در سرزمینى میان نواویس و کربلا تا رودههاى خالى و انبان‌هاى گرسنه را از پارههاى تن من پر کنند، آدمى از سرنوشت ناگزیر است، ما خاندان رسالت به رضاى خداوند راضى هستیم و به بلایش شکیبا، و خداوند بهترین پاداش شکیبایان را به ما عطا خواهد فرمود؛ هرگز پاره تن رسول خدا از او جدا نشود و همگى در جایگاه قدس در کنار اویند تا دیدهاش با آنان روشن شود و وعده الهى به آنان تحقّق یابد. آگاه باشید، هر یک از شما که حاضر است در راه ما از خون خویش بگذرد و جانش را در راه لقای پروردگار نثار کند، پس آماده حرکت با ما باشد که من فردا صبح حرکت خواهم کرد، ان شاءالله».
سخنان گرانبهای حضرت سیدالشهدا (ع) حامل پیام‌هایی است که در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌شود.
اول: حضرت تأکید می‌کند که مرگ سرنوشت محتوم آدمی است و راه فراری از آن نیست. هیچ کسی نیست که طعم مرگ را نچشد. اما مرگ بر دو نوع است. مرگی که به سوی انسان می‌آید و مرگی که انسان به سوی آن می‌شتابد. که نوع دوم شایسته‌تر است و عزت و کرامت به همراه دارد. بنابراین انسان نباید از مرگ نهراسد و تا زمانی که در مسیر حق گام بر می‌دارد، بهترین نوع مرگ را برگزیند که همانا شهادت در راه خداست. حضرت در جایی دیگر می‌فرماید: «و اگر بدن‌ها برای مرگ آفريده شده است،
پس كشته شدن در راه خدا بهتر است».
در خطبه وداع نیز حضرت نشان می‌دهد که مرگ نوع دوم را برگزیده که همان شهادت در راه خدا است. آنجا که می‌فرماید: «مرا کشتارگاهى مقرّر است که باید آنجا برسم»
دوم: حضرت آنچه را که قرار بود رخ دهد به تفصیل بیان می‌کند و به این ترتیب تصریح می‌کند که برای منفعت شخصی و کسب غنیمت نیست که قیام می‌کند بلکه نهضت او برای احیای ارزش‌ها و اصول اسلام و کسب رضایت خداوند است و می‌فرماید: «ما خاندان رسالت به رضاى خداوند راضى هستیم و به بلایش شکیبا، و خداوند بهترین پاداش شکیبایان را به ما عطا خواهد فرمود».
امام حسین (ع) با این سخن تمامی انقلابیون و رهبران را آگاه می‌سازد که هدف خود را ربانی و برای رضای خدا قرار دهند، از مادیات و هوای نفسانی خود را پاک ساخته و برای فداکاری در راه خدا آماده باشند.
سوم: حضرت مسیر ملحق شدن به نهضت خود را باز می‌گذارد اما با رعایت این شرط خاص و می‌فرماید: «هر یک از شما که حاضر است در راه ما از خون خویش بگذرد و جانش را در راه لقای پروردگار نثار کند، پس آماده حرکت با ما باشد».
