امام حسین علیه‌السلام در نامه خود به حبیب بن مظاهر اسدی می‌نویسد: «از حسین بن علی به مرد فقیه حبیب بن مظاهر».
چرا امام (ع) حبیب را مرد فقیه می‌خواند؟ و چرا برای او به صورت شخصی نامه می‌نویسد و از او دعوت می‌کند؟
این مقدار احترام امام برای حبیب به چه دلیل است؟ چرا برای حبیب بیرقی کنار می‌گذارد و منتظر آمدن او می‌ماند؟
چرا حبیب را شیخ انصار می‌گویند، در حالی که از او سن و سال‌دارتر نیز در کربلا حضور داشت؟ این مقام خاصی که حبیب در بین یاران امام دارد، برای چیست؟
پاسخ مختصر به تمام این پرسش‌ها این است که حبیب مردی فقیه بود.
اهل‌بیت علیهم‌السلام برای علما و فقها احترام و ارزش خاصی قائل هستند.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌فرماید: «دانشوران پيشوايانند و پرهيزكاران سرورانند و مصاحبتشان مايه فزونی است».
همچنین امام علی (ع) می‌فرماید: «علما بر مردم حاکمند». و نیز : «علما تا زمانی که دنیا باقی است، زنده‌اند». و «در دین تفقه کنید که فقها وارث پیامبرانند».
از امام موسی کاظم (ع) نیز روایت شده است که می‌فرماید: «فقها امانتداران پیامبرانند».
تمامی این روایات حاکی از اهمیت علم و ارزش علما است. خداوند متعال در قرآن‌کریم می‌فرماید: (يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ)؛ «خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که علم به آنان داده شده درجات عظیمی می‌بخشد».
معصومین (ع) همواره تأکید کرده‌اند که اطاعت از خداوند به واسطه علم و دانش صورت می‌گیرد. امام موسی کاظم (ع) به هشام می‌فرماید: «اى هشام! حق (حقيقت) براى فرمانبردارى از خدا نصب شده است و نجات ميسّر نشود مگر به فرمانبردارى، و فرمانبردارى با علم و معرفت، و علم با آموختن به دست آيد، و آموختن با خرد استوارى پذيرد، و علم جز از دانشمند الهى به دست نيايد، و شناخت علم با خرد حاصل آيد».
همچنین شرط عمل، علم است؛ در روایتی آمده است: «آن کس که بدون بصیرت (و بى شناخت و دانایی) عمل مىکند، همچون کسى است که بر راه درست پیش نمىرود، این است که هر چه تندتر برود از مقصود دورتر مىشود». و نیز: «کسی که بدون علم عمل کند، آنچه را ویران می‌کند بیش از آن است که آباد می‌کند».
این‌گونه است که امام حسین (ع) پیام مهمی به ما می‌دهد و آن اینکه علما را محترم بشماریم و با آنان ارتباط بگیریم و علم را معیار احترام و ارزش مردم قرار دهیم.
بنابراین مؤمنین و دوستداران امام حسین (ع) باید برای علم و علما ارزش قائل شوند و نسبت به علما احترام و محبت داشته باشند، از محضر آنها بهره ببرند و همواره با علما ارتباط داشته باشند. مجالس ذکر اباعبدالله را ترک نکنند و در احترام به علم و عالم از سرور خود امام حسین (ع) الگو بگیرند.
