پیشوایان حکومت مهدوی
(وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ)؛ «و در حقيقت، در زبور پس از تورات نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد».
روایات و نصوص دینی بر دمیدن آفتاب عدل الهی در آخر الزمان و در حکومت حضرت صاحب الامر تأکید می‌کنند. حکومتی که اهداف رسالات الهی را محقق کرده و زمین را مملو از عدل و داد می‌کند.
حکومت ایشان بر اساس تعالیم آسمانی و در راستای اصلاح تمامی شؤون زندگی است. جامعه‌ای ایمانی و با فضیلت ایجاد می‌کند که حیات در آن کریمانه و همراه با سعادت و آسایش است. این بشارتی است که آیات قرآنی و روایات بر آن تأکید دارند.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرماید: «امتم در زمان مهدی آنچنان بهره از نعمت برند که هرگز آنگونه بهره نبرده‌اند، آسمان باران خود را می‌رساند و زمين از روییدنی‌های خود فرو گذار نمی‌کند مگر آنکه بيرونش می‌دهد و مال در آن روز فراوان و خرمن شده باشد، شخص برخيزد و گويد: يا مهدی به من مال ببخش، و او می‌فرمايد: بگير».
همچنین می‌فرماید: «مردى از من و خاندان من برمى‌انگيزد تا زمين را از عدل و داد پر كند چنانكه پيش از او كسى آن را از ستم پر كرده است. در اين هنگام زمين گنج‌هاى پنهانش را براى او بيرون مى‌سازد. و بى‌شمار مال برمى‌آورد و اين هنگامى است كه اسلام به طور كامل استقرار مى‌يابد».
امام حسن مجتبی علیه السلام نیز می‌فرماید: «و زمين را به عدل و داد و نور و برهان مملو سازد و همه به او ایمان می‌آورند و کافری باقی نخواهد ماند که ایمان نیاورد. گنج‌های زمین آشکار می‌گردد و برکت از آسمان نازل می‌شود».
امام سجاد (ع) نیز در این رابطه می‌فرماید: «چون قائم قيام كند خداوند از هر مؤمنى بيمارى نقص و آفت را دور ساخته و نيرويش را بدو باز خواهد گردانيد».
یا در روایت دیگری آمده است؛ چون حضرت ظهور کند بر سر مردمان دست می‌کشد و عقل‌هایشان کامل می‌گردد.
بنابراین در وجود حکومت صاحب امر شک و شبهه‌ای باقی نمی‌ماند چرا که سنت ثابت الهی است و (لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا)؛ «هرگز برای سنّت خدا تبدیل نخواهی یافت، و هرگز برای سنّت الهی تغییری نمی‌یابی».
خداوند متعال تأکید کرده و فرموده: «و در حقيقت، در زبور پس از تورات نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد». و نیز: (وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ)؛ «ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم».
در واقع خداوند مؤمنین و صالحان را وارثان زمین قرار می‌دهد و غیر از این نخواهد بود. اما برای تحقق این هدف باید صبر داشته باشیم و انتظار بکشیم. انتظاری مکتبی و از روی مسئولیت، انتظاری همراه با امید و عمل. همان‌گونه که قرآن‌کریم می‌فرماید: (وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ)؛ «آنان می‌گویند: اگر راست می‌گویید، این پیروزی شما کی خواهد بود؟ … پس، از ايشان روى برتاب و منتظر باش كه آنها نيز در انتظارند». پیامبر اکرم (ص) نیز بهترین اعمال را انتظار فرج برمی‌شمارند.
بنابراین باید منتظر باشیم و خود و جامعه را برای قیام حکومت عدل آماده سازیم و امیدوار باشیم که از فرماندهان و کارگزاران حضرت باشیم. اما چگونه؟
پاسخ این سؤال را قرآن‌کریم بیان کرده است.
اول؛ «زمین را بندگان شایسته و صالح به ارث می‌برند». بنابراین شرط اول صالح بودن است. ویژ‌گی‌های فرد صالح نیز روشن و واضح است.
دوم؛ قرآن می‌فرماید: «و چون شكيبايى كردند، برخى از آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مى‌كردند». بنا بر این آیه صبر و ثابت قدمی شرط دوم پیشوایی در حکومت عدل مهدوی است.
سوم؛ در ادامه آیه می‌فرماید: «و به آيات ما يقين داشتند». یقین بالاترین مرتبه ایمان است. کسی که می‌خواهد از یاران امام باشد باید به بالاترین درجه از ایمان که همان یقین است نایل گردد.
