پیام‌هایی از نهضت حسینی (۸)
در کربلا دو نوع تصمیم متناقض و متفاوت وجود داشت که در نقطه مقابل هم قرار داشتند. یکی باعث می‌شد که فرد را هم‌رده و راستای بزرگان قرار دهد و دیگری سبب سقوط و تباهی بود.
تصمیم به نبرد با امام حسین علیه السلام یکی از این دو نوع تصمیمات بود. شخصی مانند عمر بن سعد که در ابتدا از خود مخالفت نشان داد اما در نهایت فریب مال دنیا و مُلک ری را خورد و تسلیم شد.
چه عواملی باعث شد که او و امثال او به این عاقبت دچار شوند؟ عوامل بسیاری در این تصمیم شیطانی سهیم بودند. اول؛ طمع در مال دنیا و پیروی از شهوات، دوم؛ بی‌بصیرتی و کوته‌بینی و عدم توجه به آینده و سوم؛ ایمان نداشتن به آخرت و شک در آن که خود سبب می‌شود هدف و غایت انسان منحصر به همین دنیا شود.
این‌ها عواملی است که سبب شد عمر بن سعد تصمیم اشتباهی بگیرد که دنیا و آخرت خود را تباه گرداند.
اما تصمیم نوع دوم، تصمیم شخصی مانند حُر است، کسی که در سپاه دشمن بود اما برای لحظاتی به خود آمد، هوشیار شد و به سوی امام حسین (ع) شتافت. این تصمیم آنی باعث شد که نام نیک از او در تاریخ باقی بماند. محاسبه نفس و بیداری وجدان، فرد را از خواب غفلت بیدار می‌کند. در پاسخ به شخصی که از او پرسید چرا این‌گونه بر خود می‌لرزی، گفت: خود را بین جهنم و بهشت می‌بینم و به خدا سوگند که جهنم را برنخواهم گزید.
این‌گونه بود که تصمیم صحیح را گرفت و به سمت سپاه امام حرکت کرد. درخواست توبه نمود و خداوند نیز توبه او را پذیرفت.
چه عواملی این تحول و تغییر در او را به وجود آورد و باعث شد تصمیمی اتخاذ کند که عاقبت به خیر شود؟
درست عواملی بر خلاف عوامل سابق که پیشتر ذکر شد، سبب این تصمیم بزرگ گشت.
اول؛ بی‌میلی به مال دنیا و عدم پیروی از شهوات، دوم؛ دوراندیشی، بصیرت و توجه به آینده و سوم؛ ایمان و اعتقاد به آخرت و میل به دستیابی به بهشت برین، عواملی است که حر ریاحی را یاری کرد که در لحظه مناسب تصمیم صحیح را گرفته و خود را از سقوط و تباهی برهاند.
زمینه‌سازی و مهّیاساختن این عوامل به انسان کمک می‌کند که دچار خطا نشود و تصمیم صحیح را در لحظات حساس اتخاذ کند.
