ازدواج، کامل کردن دین با همراهی شریکی است که ارزش‌ها و دغدغه‌های مشترکی با او داریم. فردی که انسان را برای رسیدن به اهداف متعالی و مورد رضایت الهی، یاری کند.
گاهی مرد یا زن در دین یا اخلاق خود نقص و کاستی دارد و همسر مؤمن با صبر او را برای رفع نقص‌های خود یاری می‌دهد. یا اینکه شرایط زندگی طوری پیش می‌رود که وسوسه‌های شیطان فرد را از رعایت حدود الهی دور می‌کند، اینجاست که نقش همسر پررنگ شده و او را از لحاظ روحی و معنوی در بازگشت به راه درستکاری یاری می‌دهد.
همچنین زن مؤمن در حفظ مال، دین و آبروی مرد نقش اساسی دارد، همسر خود را در مسائل مختلف زندگی همراهی کرده و در تربیت فرزندان صالح می‌کوشد.
در ابتدای زندگی مشترک، تلاش زوجین برای کسب رضایت یکدیگر باعث ایجاد محبت و دوستی بین آنها می‌شود اما برخی زوج‌ها بعد از گذشت زمان احساس می‌کنند که محبت بین آنها کم‌تر شده و روابطشان رو به سردی می‌رود. در مواردی، باورهای غلط درباره ازدواج، زوجیت را به بن‌بست می‌رساند که در ادامه به برخی از این باورها اشاره می‌شود:
۱- می‌توانم بعد از ازدواج اخلاق و رفتار همسرم را تغییر دهم.
متأسفانه این باور آغاز اختلاف بین زوجین است که عشق و علاقه بین آنها را از بین می‌برد. هر فردی شخصیت مستقلی برای خود دارد که دوست ندارد کسی بدون میل و رضایت او در چگونگی آن دخالت کند.
آیا تغییر شخصیت و رفتار برای ما آسان است؟ البته غیرممکن نیست و انسان همیشه قدرت تغییر دارد اما این امر مستلزم باور درونی و تلاش مستمر است. حال چگونه انتظار داریم که شخصیت و رفتار شریک زندگی خود را تغییر دهیم؟ باور به امکان تغییر دادن طرف مقابل مشکلی ندارد اما در برابر مسائلی که قابل تغییر نیست باید با صبر و گذشت از آنها چشم‌پوشی کرد.
قرآن‌کریم می‌فرماید: (وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ)؛ «و از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ در این نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکر می‌کنند».
۲- وجود این تفکر که ازدواج همچون فیلم و سریال‌ها، عشقی بی‌پایان و افسانه‌ای است.
این باور اشتباه باعث شده که زوج‌ها در رؤیایی فرو روند که قابل تحقق نیست؛ در نتیجه سرخوردگی و ناامیدی به بار می‌آورد.
۳- باور به اینکه ازدواج آزادی‌های فردی را محدود می‌سازد.
داشتن این باور مانع ایجاد عشق و علاقه بین زوجین می‌شود. وقتی طرف مقابل را محدود کننده آزادی‌های خود بدانیم، چگونه از بودن در کنار او لذت ببریم.
۴- باور به اینکه تنها مرد مسئول مدیریت امور زندگی مشترک است.
البته خداوند قیمومیت را برای مرد قرار داده است اما بدین معنی نیست که زن اختیار هیچ چیز را نداشته باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم زنان را در منصب قضاوت قرار ندادند و در جنگ‌ها آنان را دعوت به جهاد نکردند، اما در اموری همچون تعلیم و تربیت، پرستاری و مراقبت از بیماران و کارهایی که داشتن عاطفه و احساسات بر روند آنها اثر منفی ندارد، زنان را مشارکت دادند.
دلایل از بین رفتن عشق بعد از ازدواج
وجود برخی مسائل در زندگی مشترک، عشق و علاقه بین زوجین را از بین می‌برند. از جمله این مسائل حساب‌رسی کردن زوجین از همدیگر است. به این معنی که توقع دارند طرف مقابل هر محبت و خدمت آنها را جبران کند.
گاهی نیز بعد از ازدواج حس مالکیت و میل به کنترل طرف مقابل در زوجین ایجاد می‌شود. اینگونه رفتارها باعث می‌شود فضای زندگی خسته‌کننده و تکراری شود. تداوم عشق و علاقه نیاز به وجود هیجان دارد. در حالی که مسئولیت‌ها، زندگی را به سمت یکنواختی پیش می‌برد. بنابراین ممکن است رهایی از روال تکراری زندگی زوجین را دچار مشکل کند و بین آنها فاصله ایجاد شود.
مسئله دیگر عدم درک دغدغه‌های یکدیگر است. از نشانه‌های وجود عشق، اهتمام به علایق و دغدغه‌های محبوب است. داشتن صداقت و مشارکت افکار و در میان گذاشتن مشکلات، ریشه‌های رابطه را تقویت می‌کند.
توجه به این مسائل، اجتناب از سوء تفاهم و تلاش برای اصلاح رابطه، محبت بین زوجین را مداوم و مستمر می‌کند. خداوند نیز آنها را یاری می‌کند و به آنها نیرو و توفیق ایجاد خانواده‌ای مستحکم و نسلی با ایمان را عطا می‌فرماید.
